już najwyższej ekstazy, wtem nie wiedzieć czemu przy szło mu do głowy: "On a na pewno miała ten sam uśmiech i tak samo trzymała rękę z kim innym..."<br>Ta myśl od razu stłumiła rozkosz, uczuł ból psychiczny i zniechęcenie, ale gdy tylko myśl uciekła znowu był bliski szczęścia. Chciał już krzyknąć ekstatycznie, że wierzy jej i przebacza, widział zasnute mgłą oczy i wtem z podświadomości wylazła nie proszona myśl:<br>"Przecież ona w tej chwili nic nie przeżywa i tylko bacznie obserwuje!... Po cóż ona udaje?"<br>&lt;page nr=111&gt;<br>Znowu był zniechęcony i każde dotknięcie i poruszenie się sprawiało mu przykrość. Niczym nie zachwiana pewność