długi i potrząsał nim w ręce - nóż, na którym krew brata zaledwie przyschła. <br>Zabójca mówił dalej, jak po zbrodni dokonanej nie mógł zaznać spokoju ni we dnie, ni w nocy; sumienie zasłaniało sławę, myśl o strasznej zbrodni dokonanej na bracie ściga go wszędzie. <br>- Niechaj się więc skończy to nędzne życie! - krzyknął, wbił w pierś własną ten sam nóż, którym zabił brata, i z okna wieży rzucił się na Rynek. <br>Okrzyk przerażenia rozległ się wśród tłumu. Pośpieszono na miejsce wypadku. Budowniczy zbroczony krwią leżał martwy na ziemi. <br>Taki był koniec historii budowy wieży Mariackiego kościoła w Krakowie; a historię tę opowiadają do