potykała się na bruzdach.<br>Ktoś jeszcze raz strzelił z krzaków.<br>Biegli po bagnistym, rozmokłym zaoraniu.<br>Pod powiekami goniły iskry, dusiło się serce.<br>Zwolnili w krzakach.<br>Zaplątując się i gubiąc, kobieta upadła.<br>- Ty biegnij - wyszeptała do syna.<br>Nieprzytomna, ze zwidzeniami Kurdiuka, legła w zimnej czeluści krzaków.<br>Gdzieś dalej na przodzie ktoś krzyknął: - Stój, stój, stój!!! I buchnął strzał - w lesie odklaskało.<br>Życie trwało nieprzerwanie: wyrwawszy się z luki niepamięci - kobieta podparła się i wstała. Całą noc na plecach pękaty tobół.<br>Pod nogami chrzęściła stara i bujna trawa.<br>Zaczął padać śnieg.<br>Pole było gliniaste, przy lesie wisiała cienka mgła, w bruzdach i pod