się bronią polskiego żołnierza. Taką broń produkowano też wówczas w Polsce. Dlatego precyzyjniejsze w odniesieniu do tamtego czasu byłoby stwierdzenie, że na początku raczej oprawiano niż produkowano szable w Polsce, chociaż zapewne część z nich wytwarzano w całości na miejscu. Większość głowni tych szabel docierała do Polski z obszaru ówczesnych księstw włoskich, niemieckich, austriackich, a także z terenu Turcji.<br>Bardzo trudno zatem jest doszukiwać się typowych cech szabel węgiersko-polskich, które by odróżniały je od oryginalnych szabel węgierskich, gdyż występowanie mosiądzu w oprawach rękojeści jest wątpliwym i mało precyzyjnym wyróżnikiem. W związku z tym najtrafniejsze i najbliższe prawdy jest określenie: szable