życia?<br>Refleksje o funkcjonalności zagłuszane są przez odczucia estetyczne - kontakt wizualny z wieloma budynkami czyni (myślę, że nie tylko na mnie) ogromne wrażenie. Katedra - teraz już wreszcie ukończona, z dobudowaną chrzcielnicą i dzwonnicą, z nowymi witrażami - to obiekt niezwykły, najwybitniejsze dzieło Niemeyera. Dalej: postawiony w 1985 roku budynek panteonu o kształcie gołębia (mówią o nim "ptaszek"), w jego pobliżu kolejny pomnik Kubitschka - niestety, z chybioną w skali małą figurą prezydenta. Przyciąga oko nowy Teatr Narodowy, nawiązujący z zewnątrz do rzymskich amfiteatrów. I piękne, współczesne pałace: &lt;name type="place"&gt;Palacio da Alvorada&lt;/&gt;, &lt;name type="place"&gt;Palacio do Planalto&lt;/&gt;. No i perspektywa Osi Monumentalnej, cudownej, imponującej. Dopóki nie potraktuje