o dostęp do sceny. Sztuki romantyków były bowiem grane na ogół w nie przygotowanych do tego teatrach: w dawnym stylu kształceni byli aktorzy, a teatralna publiczność bardzo źle reagowała na wszelkie odstępstwa od konwencji. Tylko we Francji, w Paryżu, od końca lat dwudziestych dramaty romantyków pojawiały się na scenie w kształcie zbliżonym do woli autora i były grane przez aktorów, których gra przystawała do charakteru romantycznego tekstu. Ale nawet te ich dramaty, które odnosiły sukcesy w Paryżu, rzadko bywały tłumaczone i grane poza granicami rodzimego kraju. Tłumaczono melodramy i wodewile, nie romantyczne dramaty.<br>Zapowiedzią romantycznych inscenizacji w Paryżu były sztuki Kazimierza