zatrudnionych w samym rolnictwie oraz w sektorze wytwarzającym środki produkcji i usługi kształtowała się następująco: w 1954 r. jak 1:0,9, w 1965 r. jak 1:1 oraz wg prognozy na 1975 r. jak 1:2 (znaczy to, że i stosunek nakładów pracy żywej do uprzedmiotowionej w rolnictwie będzie kształtował się podobnie). W RFN w 1969 r. relacja ta zbliżała się do 1:1. W Polsce natomiast wynosi ona mniej więcej 1:0,12. Również w niektórych krajach socjalistycznych znaczenie sfery produkcyjno-handlowej obsługi rolnictwa w kompleksie gospodarki żywnościowej było relatywnie większe niż w Polsce (np. w NRD udział zatrudnionych w