wspomnień z taką intensywnością, ostrością konturów i bogactwem kolorów zobaczyła mama miejsce i ludzi, wśród których upłynęły jej ostatnie szczęśliwe lata małżeństwa. Ulicę Senatorską przy Pałacu Błękitnym, też tak jak niebo nad tamtymi latami, błękitną. <br> Nieobecność Senatorskiej w moich świadomych przeżyciach i jej dominująca rola w dzieciństwie siostry i brata, kształtowały też w jakimś stopniu nasz stosunek do przyszłej macochy. Ojciec, zdając sobie zapewne sprawę z tego, co przeżywa w związku z nadchodzącym rozpadem małżeństwa rodziców moje starsze rodzeństwo, postanowił podjąć próbę oszczędzenia przynajmniej mnie tych bolesnych konfliktów, jakie rodzą się często między pasierbami i macochą. Wykazał się też w realizacji