w pewnym stopniu także od składu mechanicznego gleby (m.in. od zawartości części spławialnych);<br>- związek między ewapotranspiracją względną a dostępnym zapasem wody glebowej zmienia się w zależności od istniejących warunków atmosferycznych, wraz ze zmieniającym się natężeniem procesów fizycznych, kształtujących wielkość E,<br><br>&lt;page nr=146&gt; a więc w zależności od tego czy parowanie potencjalne kształtuje się przede wszystkim pod wpływem czynników aerodynamicznych, czy też energetycznych;<br>- wydaje się, że nie należałoby stosować metod wyznaczania procesu ewapotranspiracji, w których wykorzystuje się jeden, nie zmieniający się związek lub schemat między dostępnym zapasem wody glebowej a ewapotranspiracją względną, jak to proponowano dotychczas w literaturze.<br><br>&lt;tit&gt;3. Metody wyznaczania parowania i