długością odcinka <HI rend="italic">AC</HI>, popełniamy oczywiście dwa błędy: pierwszy równy różnicy <HI rend="italic">AC</HI> minus <HI rend="italic">AB</HI>, który oznaczamy symbolem d<HI rend="italic">l</HI> i<HI rend="italic"> </HI>nazywamy<HI rend="italic"> błędem poziomym</HI>, a drugi równy długości <HI rend="italic">BC</HI>, który oznaczamy symbolem d<HI rend="italic">h</HI> i nazywamy <HI rend="italic">błędem wysokości punktu B.</HI><br>Oznaczając długość łuku <HI rend="italic">AB</HI> symbolem <HI rend="italic">l</HI>, kąt środkowy odpowiadający temu łukowi symbolem <gap> i promień kuli Ziemi symbolem <HI rend="italic">R</HI>, otrzymamy: <gap><br><gap><br>Rozwijając <gap> w szereg Taylora otrzymamy<br><gap><br>Jeśli przyjmiemy długość łuku <HI rend="italic">AB</HI> = <HI rend="italic">l</HI> = 100 km, wielkość promienia Ziemi w zaokrągleniu 6000 km, to wartości trzecich wyrazów tych szeregów będą wielkościami rzędu<br><gap><br>Możemy zatem przyjąć, że następne wyrazy tych szeregów, z wyższymi potęgami, mają jeszcze mniejsze znaczenie, zatem możemy