zwierciadło ukazuje zmrużone, okrutne oczy zebranej wokół stołu piętnastki.<br>Anglik siedzi tym razem między Neilem, australijskim filozofem, a Beth, która ma piegowate plecy i z sobie wiadomych, jak na Amerykę niezwykłych powodów nie nosi stanika. Beth ma małą, kształtną, gadzią czaszkę i nieustannie skubie wargę, a kiedy pisze, jak Joyce kuli się w znak zapytania, przez co na oczy spada jej grzywka rudawoczarnych włosów, przeszkadzając jej stawiać znaki. Beth jest niewielka, jej oczy pod zaskakująco długimi rzęsami mają porcelanowy połysk. Beth, chudy kot, przynajmniej w zestawieniu z wesołym, psim nosem siedzącej obok niej Morgan.<br>- Myślę, że powinniśmy na renesans wampiryzmu spojrzeć