Typ tekstu: Książka
Autor: Bojarska Teresa
Tytuł: Świtanie, przemijanie
Rok wydania: 1996
Rok powstania: 1980
o sposób zabezpieczenia motoru. Może rozebrać go na części? Schować po kawałku, bo tamci mogą wrócić, upomnieć się, zresztą i dla Rusków to łakoma rzecz. Komu jednakże pomiędzy siebie przydzielić łup? Lepiej zabrać, tak jak jest, do szopy, tylko czyjej?
- Mnie przynależny, pierwszym dobiegł - przekrzykiwał innych Mielczarek.
Świst jednej, drugiej kuli, cała seria. Zgromadzenie rozprysło się. Ludzie przypadli do śniegu. Co odważniejsi unosili głowy i patrzyli w pole. Pomruk maszyn zbliżał się. Spoza wzniesienia pagórka wynurzyły się dwa wielkie cielska czołgów.
- Ruscy! - wrzasnęli ludzie.
Tłum zerwał się i biegł naprzeciw maszynom. Słabo je było widać, prószył śnieg. Czołgi parły ku nim
o sposób zabezpieczenia motoru. Może rozebrać go na części? Schować po kawałku, bo tamci mogą wrócić, upomnieć się, zresztą i dla Rusków to łakoma rzecz. Komu jednakże pomiędzy siebie przydzielić łup? Lepiej zabrać, tak jak jest, do szopy, tylko czyjej?<br>- Mnie przynależny, pierwszym dobiegł - przekrzykiwał innych Mielczarek.<br> Świst jednej, drugiej kuli, cała seria. Zgromadzenie rozprysło się. Ludzie przypadli do śniegu. Co odważniejsi unosili głowy i patrzyli w pole. Pomruk maszyn zbliżał się. Spoza wzniesienia pagórka wynurzyły się dwa wielkie cielska czołgów.<br>- Ruscy! - wrzasnęli ludzie.<br> Tłum zerwał się i biegł naprzeciw maszynom. Słabo je było widać, prószył śnieg. Czołgi parły ku nim
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego