placu Zgody, a ówczesnym placu Rewolucji, zgilotynowano króla, ojca Ludwika Karola. Od tej chwili stał się on Ludwikiem XVII, prawowitym królem Francji bez korony.<br><br>Ośmioletni królewicz stanowił dla przywódców rewolucji poważne zagrożenie. Dlatego postanowiono odseparować go od matki Marii Antoniny i wychować w duchu rewolucyjnej wolności, równości i braterstwa. Pod kuratelą szewca Szymona niesforny i hałaśliwy Ludwik Karol szybko wyrównał zaległości. Nauczył się pić wino i z zapałem śpiewać rewolucyjne pieśni. Utrata resztek królewskich manier odbyła się w mig. Nic dziwnego, że już po 3 miesiącach nowej edukacji bez zbędnych wahań podpisał obrzydliwy pamflet wymierzony przeciwko własnej matce. 10 dni później