ją wyłącznie dla siebie. Ale przedstawiała sobą zbyt wielką wartość, nazbyt była cenna, on zaś interes zawsze stawiał ponad wszelkie emocje.&lt;/&gt;<br>Tak mniej więcej brzmiało zeznanie Włodzimierza S., zwanego "Doktorem" - właściciela agencji towarzyskiej, zwanej oficjalnie salonem masażu, zaś przez niego samego eufemistycznie określanej &lt;q&gt;"ogródkiem"&lt;/&gt;. &lt;q&gt;"Nie oddaje się ani nie zabija kury znoszącej złote jajka. Byłbym idiotą, gdybym chciał ją zabić. Bardzo brakuje mi tej dziewczyny"&lt;/&gt; - zapewniał gorliwie komisarza Jerzego D. z wydziału dochodzeniowo-śledczego komendy rejonowej jednej z dzielnic miasta K.<br><br>&lt;tit&gt;Tajemnicze zniknięcie&lt;/&gt;<br><br>O zaginięciu Marty L., znanej w branży głównie pod jej "artystycznym" pseudonimem - Jowita, komisarz Jerzy D. dowiedział się właściwie prywatnie. Pewnego