że była naokół Niedziela!&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;MAGDA&lt;/&gt;<br><br>Czub chałupy aż dymi zachodu purpurą!<br>Świat się wsnuł w nieskończoność nie wiadomo którą,<br>Bo już kilka spłonęło wniwecz raz po razie...<br>Ostatniej, co w obłoków utkwiła oazie,<br>Złociście nieobecnieć dano w mżach oddali.<br>Ziemia ku niej pasmami w ogrodach się pali.<br>Kot przebiega w kurz drogę, dłużąc się przyziemnie,<br>Łeb odwraca i tyłem w drzew cofa się ciemnie,<br>Płosząc kurę, co w ciepłym zadrzemana puchu,<br>Zrywa się, dziobie ziemię i znów tkwi bez ruchu.<br>Cisza duma nad bliską dnia w mroku utratą.<br>Cień z wierzby na opłotek sfrunął muchowato,<br>Siadł na sęku i w trawę