za wariata!<br>Kupa różnokolorowych liści spadła na nich z jakiegoś drzewa. Przytrzymując kapelusz Widmar krzyknął:<br>- Współczuję z panem! Ale czy udało się panu przejrzeć archiwum?<br>- Nic w historii choroby nie pozostało. Napisano tylko... cóż za wiatr, na miłość boską!... Napisano, że podczas operacji natrafiono na cystę, którą usunięto!...<br>- Psiakrew!...<br>Obłok kurzu zawirował wokoło nich i pomknął dalej. W parku nie było żywej duszy. Wzdłuż alei biegł tylko biały kundel, którego duża, kosmatą sierść podnosiła się w wichrze.<br>- Teraz mogę panu otwarcie powiedzieć - prawie wrzeszczał Rubiński - że to była tak zwana po łacinie... chodźmy stąd, bo taki wiatr, że nie można rozmawiać