gdzie się Baranek własną różą pasie...<br>SZARA SPIKERKA jak do chłopczyka Aaaa... to może<br>być nawet bardzo pouczające.<br>SŁOWACKI przez sen Ludwiś... (LUDWIK zbliża się)<br>Ludwiś-nia... Lud-wi-sia...<br>SZARA SPIKERKA Ho-ho-hooo! On we śnie słowa<br>szlifuje.<br>SŁOWACKI Ludwikary... kary Ludwik... Ludwikarygodny... wik... wik ...<br>wiklina... lin-wik... kwik! Słowik...<br>słowiku-Ludwiku o błękitnym oku... &lt;page nr=172&gt;<br><br><br><br>SZARA SPIKERKA To... ciągle o kawalerze mowa?<br>LUDWIK potakuje z zażenowaną dumą. <br>SŁOWACKI Mój Wiku-lud-luby... oprzyj mi głowę na<br>ramieniu... (LUDWIK spełnia życzenie poety, który odetchnie głęboko) Ach...<br>rozumny ciężar twego<br>czoła...<br>LUDWIK czule<br> Nie budź się... śpij, kochany...<br>(zapominając o SPIKERCE