Pan Bóg z nieba ludziom). - Końcowe podsumowanie przemówienia zamykało się w trzech treściwych i zwięzłych słowach: - NU ŻYJTIE PARZONDNIE!<br> Ale jeszcze kipiący, po chwili ciągnął dalej:<br> - Ludzi by wiedzieli, że Pan Bóg jest i żyliby parzondnie. A tak pomysli pan sam, do czego doszło. W tym Rzymie, panie, kabiety z łabędziami żyli! (s. 124) Nu to troszeczku nieładnie, że tak robili. Nu wie co, nu pa mojemu tak nie możno. Z łabędziami! Nu takie żytie, panie, do niczego dobrego doprowadzić i nie mogło. Nu i doprowadzili Rzym do upadku. Nu tak długo takie rzeczy byt' nie mogo! Nu widzisz pan sam