procesu i wraz z następną figurą (XXXVIII - V-a essentia exaltata)<br>dopełnia dzieła. Już była mowa o identyczności piątego żywiołu z<br>eterem, czyli pierwiastkiem niezniszczalności. Jeśli przedmiotem<br>traktatu jest rzeczywiście osiągnięcie wieczystego eteru, to figura<br>XXXVIII będzie ukoronowaniem operacji. Widzimy żywioły zjednoczone w<br>kręgu, wewnątrz którego stoi ptak ( przestał być "łabędziem" i na<br>powrót jest domniemanym gołębiem), gorejący jak żywa pochodnia. Także z<br>zewnątrz naczynie jest objęte płomieniami. Do końca traktatu pozostały<br>dwa obrazy.<br> Pewnie pamiętamy słowa Sokratesa przystępującego do wypicia<br>zabójczego szaleju: "&lt;gap&gt; z tego, co pomarło &lt;gap&gt; powstaje to, co żywe".<br>Ten ustęp platońskiego Fedona uważa się za aluzję do metempsychozy