nędzne resztki słońca. Właściwie była szczęśliwa. Najedzona, wykochana. Z nowym ciuchem. Wieczorem zaszaleje do utraty przytomności. Czy o coś jeszcze może chodzić w życiu?<br>Spojrzała na Pręgierz. Wyobraziła sobie, że tkwi tu przywiązana grubym rzemieniem. Przechodnie obmacują jej odsłonięte pośladki pożądliwym wzrokiem. Baby w chustach plują pod nogi. Nieszczęsny los ladacznicy. Uśmiechnęła się.<br>- Pani da na kawałek chleba! - mały Rom wyciągnął do niej brudną rączkę.<br>Wyjęła z portmonetki markę i wcisnęła w czarne palce.<br>- My, Żydzi i Cyganie, musimy trzymać się razem - puściła do malca oko.<br>Dzieciak pokazał jej język.<br>Roześmiała się i okrążyła Ratusz od strony Schweidnitzer Keller, gdzie serwowano