dlatego, że jest to jedyny fragment starożytnego miasta dostępny dziś badaniom archeologicznym. Według przypuszczeń archeologów Kom el-Dikka znajdowało się w samym centrum Aleksandrii. Wszystkie etapy rozwoju miasta są uchwytne w warstwach strategicznych. Najlepiej zachowały się konstrukcje w najwyżej położonych warstwach, czyli późnorzymski zespół budynków użyteczności publicznej: termy, teatr, jadłodajnia, latryny itd. Dzięki badaniom Polaków wiadomo, że w połowie V wieku przebudowano teatr, który w chrześcijańskiej Aleksandrii przestał pełnić swoją funkcję, stając się jednym z wielu miejsc spotkań wiernych. W tej samej warstwie z czasów fanatycznego chrześcijaństwa znaleziono skrytki, w których wyznawcy starych religii chowali ukochane posążki Wenus, Asklepiosa i Izydy