niezdolnych już do walki żołnierzy pchali się ochotnicy wszelkich narodowości i wyznań. Jedni skuszeni, skądinąd coraz malejącą, perspektywą łupów, inni dlatego tylko, że przy siłą rekwirującym pożywienie wojsku większą wydawała się szansa na przeżycie. W ten sposób armie zmieniały się w stada rozbestwionej hałastry nic doprawdy nie mającej wspólnego z legiami rzymskimi. Mijanym wsiom i miastom narzucano tzw. podatek ogniowy - jeśli nie dostarczą odpowiedniej ilości dóbr, wszystko zostanie podpalone i zrównane z ziemią.<br><br>Nie miało to najmniejszego związku z ideologiczno-religijnym charakterem konfrontacji. Nikogo przecież nie obchodziło od dawna, czy wydziera kęs chleba protestantowi, czy katolikowi. "Nie pomagało nawet to, że