zwycięstw.<br>Żmogus, dosiadający wytrwałego Szczypę, siał zamieszanie i strach w szeregach żołnierzy Dolnych Młynów. Właśnie napatoczył mu się pod rękę rozzuchwalony trochę Kajaki. Polek odczuł naraz gwałtowny wstrząs, który porównać można było jedynie do trzęsienia ziemi. Kajaki fiknął nad głową kozła, a on sam, pozbawiony nagle jak gdyby ważkości, poleciał lekko jak piórko w gęste pokrzywy. Odurzony leżał tam chwilę bez ruchu, wytrzeźwiło go dopiero ciche pojękiwanie Kajakiego.<br>- O Jezu, ale mnie zaprawił ten kałakutas. Jedry jego pałki, coś mi się stało, patrzę w zupełnie drugą stronę. Nagle zdarzyła się rzecz niespodziewana. Pacia, która miała już w swych rękach czuprynę przeciwnika