pewnością pewnej oceny krytycznej. We wczesnym okresie rozwoju, jak zresztą twierdzą sami psychoanalitycy, nie wytwarza się jeszcze granica między "ja" a światem otaczającym. Metabolizm informacyjny, a szczególnie zdolność działania i rejestrowania efektów własnej działalności, nie jest jeszcze wtedy wystarczająco rozwinięty. Nie można więc mówić w tym okresie życia o skierowaniu libido (postawy "do") na zewnątrz czy do wewnątrz, gdyż wszystko jest całością. Dziecko jest dla siebie kosmosem. Dla obserwatora jednak jego reakcje uczuciowe, choć prymitywne i chaotyczne, są skierowane na zewnątrz. Gwałtowne ruchy, krzyk, śmiech są jakby wyzwaniem rzuconym otaczającemu światu, choć w tym okresie dziecko prawdopodobnie z istnienia tegoż świata