jakichś ważnych powiązań o charakterze globalnym. Układy nieliniowe oczywiście również można zawsze dzielić na części, które następnie bada się niezależnie od wyjściowej całości. Jednak wiedza otrzymana dzięki temu ma dwa zasadnicze ograniczenia. <br>Pierwsze ograniczenie polega na tym, że części te mogą w izolacji działać inaczej niż w całości. Dla układu liniowego wyodrębnienie części nie jest problemem, bowiem ich podstawowe własności i sposób działania naprawdę (z definicji) nie zależą od tego, do jakiej całości należą. Typowym przykładem są atomy, których indywidualne własności chemiczne określają w zasadzie sposób funkcjonowania we wszystkich możliwych związkach chemicznych. Oczywiście budowa tych związków, ich skład atomowy a nawet