stały się istotnym czynnikiem rozwoju polskiej glacjologii. Trwałe miejsce w literaturze międzynarodowej znalazły prace H. Arctowskiego i A.B. Dobrowolskiego &#150; uczestników belgijskiej wyprawy do Antarktyki statkiem &#132;Belgica&#148; (1897 - 1899), która pierwsza tam przezimowała. Arctowski zajmował się głównie zagadnieniami geofizycznymi i klimatologicznymi, natomiast Dobrowolski poświęcił się studiom nad lodem. Jego Historia naturalna lodu, wydana w 1923 r., nie miała równego sobie dzieła do czasu ukazania się dwutomowego Traite de glaciologie L. Lliboutry'ego, w latach 1964 i 1965. Dobrowolski jest najwybitniejszą polską postacią w historii glacjologii światowej.<br> W okresie Polski niepodległej rosło zainteresowanie tą nauką. Był to efekt wykładów oraz