łowczy kazał dwukrotnie przeciągnąć <br>padlinę, by wilki znęciły się do szlaku. W saniach było dwóch woźniców i podwójne <br>wodze, by łatwiej kierować końmi szalejącymi z trwogi za zbliżeniem się wilków.<br>Przemknęli przez wieś tak pokrytą śniegiem, że chaty wyglądały jak białe obłe <br>pagórki. Spod nawisów śniegu zwisały długie, ostre sople lodowe, podobne do <br>zamkowej podniesionej brony. Nie świecono już nigdzie, wieś bowiem zasypiała <br>wraz z mrokiem. Miesiąc żeglował szybko poprzez chmury i nim dojechali do lasu, <br>wypłynął na czyste niebo. Szafirowe cienie wyrosły przy każdym krzaku, sterczącym <br>spod śniegu badylu, nadając mu znaczenie. Pod każdym świerkiem słał się drugi <br>większy i