powierzchniowa) oraz cielenie. Ablacja powierzchniowa zmienia się w rytmie pór roku (por. tab. 4.1), zazwyczaj na przemian z akumulacją (por. sezonowe zmiany akumulacji &#150; rozdz. 4.3).<br> Topnienie lodowców na kontakcie z wodą morską ulega również sezonowym fluktuacjom. Jest intesywniejsze latem, gdy woda jest cieplejsza, a brak morskiej pokrywy lodowej ułatwia jej ruch turbulentny w wyniku falowania. Ze względu na powolność procesu cielenia antarktycznych lodowców szelfowych brak jest danych o sezonowym zróżnicowaniu. Cielenie natomiast pływających lodowców grenladzkich, podobnie jak i wspartych lodowców spitsbergeńskich lub alaskich, wykazuje wyraźną sezonowość (rys. 4.7). Maksymalna intensywność cielenia przypada na okres lata i jesieni