moje zarzuty.<br>Jadwigi nie było w domu. Otworzyłam drzwi kluczem i nagle poczułam strach. W pierwszej chwili wydawało mi się, że w mieszkaniu grasowali złodzieje.<br>W sypialni na podłodze walały się ciuchy, a z salonu dochodziły jakieś łomoty.<br>Skradając się na palcach zajrzałam do środka.<br>Wreszcie weszłam, starając się uspokoić łomoczące serce. Nikogo nie było.<br>Tylko silne podmuchy wiatru waliły w nie domknięte okno.<br>Sprzęt grający stał na swoim miejscu. Komputer, telefon, lodówka... Nic nie zginęło. Zajrzałam do szafy. Jedna z moich półek świeciła pustką. Nie pamiętam, jakie leżały tam ciuchy. Układam wszystko chaotycznie, tam, gdzie akurat znajdę trochę wolnego miejsca