jedno znamienne określenie: ułan jest mianowicie "niestały". Nie chodzi tu bynajmniej o zrozumiałą skądinąd u kogoś tak atrakcyjnego chwiejność uczuciową. "Niestałość" ułana to jego mobilność militarna: wszak "O pół mili wre potyczka /Słychać pierwsze strzały". Ta informacja to przecież oczywiste stwierdzenie wspomnianego wtargnięcia jednej przestrzeni w inną. Taniec, taneczny ruch lotnego młodziana, zostaje naznaczony chwilą: mazur, t e n mazur, tańczony jest już przy "palącej" muzyce karabinowej palby i "grają" go działa. Na jego charakter wpływa i o jego wymowie decyduje jeden oczywisty fakt: jest to mazur ostatni. To znaczy, że trzeba go tańczyć w uniesieniu, pod presją wydarzeń zza bielonej