z wapieni użyć można kwasu octowego (uzyskując również szczątki fosforanowe i niekiedy grubokrystaliczne skamieniałości wapienne, jeśli roztwór kwasu jest zbuforowany), mrówkowego (również zyskując fosforanowe skamieniałości) lub solnego, który rozpuszcza fosforany. Szczątki wapienne zachowane w skałach ilastych dają się wydobyć przy użyciu ługu potasowego. Gdy skamieniałości wapienne znajdują się w fosforycie lub w skale niedogodnej do użycia któregokolwiek z wymienionych czynników, należy rozpuścić samą skamieniałość. Nie jest wszak dla nas istotna skorupa, lecz informacje o jej morfologii. Tę zaś najpełniej reprezentuje lateksowy czy silikonowy odlew próżni w skale pozostałej po rozpuszczeniu.<br>Z chemicznym wydobywaniem skamieniałości wiąże się wiele dodatkowych problemów technicznych dotyczących