jeńców i te liczby ciągle rosły.<br>W związku z tym, że sprawy tej nie traktowano na serio, opowiadano sobie nawet taki kawał: po wzięciu do niewoli, powiedzmy dziesięciu czy może dwudziestu mil jonów jeńców Stalin dzwoni do Hitlera: - No i co, kapitulujecie, czy chcecie jeszcze następne dwadzieścia miljonów? U nas ludi mnogo, jestem przygotowany poddać nawet pięćdziesiąt! - Te dowcipy nagle ustały, gdy rozpoczęły się makabryczne marsze śmierci. Później, już w końcowej fazie wojny, takie marsze zdarzały się częściej, bo w podobny sposób pędzono wyczerpanych więźniów obozów koncentracyjnych, czasami także resztki Żydów i innych więźniów lub jeńców. (Właściwie podobne sceny zdarzały się