wspólnego. Z chwilą gdy odczytano dokumenty królów mezopotamskich, trudno było utrzymać tezę, że są to autentyczne przekazy historyczne, które należy brać dosłownie, i dziś nawet zwolennicy najbardziej tradycyjnych poglądów na Biblię zaliczają je do fikcji literackiej.<br>Jako przykład może posłużyć Księga Judyty. Występuje tam zgoła niehistoryczny król medejski Arfaksad, pogromca ludów wschodnich i założyciel miasta Ekbatany. Chaldejski król Nabuchodonozor nazwany jest władcą asyryjskim, który ma swoją siedzibę w zburzonej już za jego życia Niniwie. Holofernes jako Pers nie mógł być oczywiście wodzem armii asyryjskiej. Jednym słowem, byłoby naiwnością upierać się nadal przy twierdzeniu, że jest to księga historyczna.<br>A jednak mimo