ledwo szły. I nawet kulas jakiś zrównał się ze mną. Ale niech im<br>będzie.<br> A po chwili:<br> - Siądziesz tam. Siedzenie ci wyszykowałem. Popatrz! Drogi nie<br>poczujesz. Będziesz siedział jak na bryczce. Dwa snopki słomy<br>położyłem, żeby wyżej było, i owsianej, żeby miękko. Wieś całą zszedłem<br>za tą słomą, a patrzyli ludzie na mnie jak na pomyleńca. Żytniej już<br>nie mają, po pszennej nawet pamięć się nie ostała, chałupy obdzierają<br>na sieczkę, stworzeniu nie ścielą. I derkę matka pożyczyła u księżej<br>gospodyni. Trzeba będzie za to księdzu gnoju porozrzucać... - mówił jakby<br>od niechcenia, z większym zajęciem obcierając spocone boki konia.<br> Potem reptuch