Gazy, trzeba stwierdzić, że plan ten jest krokiem we właściwym kierunku.<br><br>Ryzyko jest ogromne, rozwój wydarzeń nieprzewidywalny, a jednak Szaron zasługuje na uznanie i na wsparcie międzynarodowe. Sam sobie bowiem nie poradzi, choć lubi sprawiać wrażenie lidera całkiem samosterownego. Po wyjściu Izraelczyków z Gazy musi tam dojść do konfrontacji między ludźmi Jasera Arafata a ich rywalami.<br><br>Z planu Szarona cieszą się islamscy radykałowie palestyńscy, którzy szykują się od dawna do objęcia władzy. Tego scenariusza nie należy życzyć Palestyńczykom, więc w walce o schedę po ciężko chorym Arafacie, który walczy o życie w podparyskim szpitalu, trzeba wesprzeć reformatorów i dysydentów w Autonomii