już grupom mezozoicznego nektonu. Dodatkowe ruchome połączenia między kośćmi przy zaniku łuku jarzmowego cechują jaszczurki, których wyodrębnienie nastąpiło we wczesnym triasie (ryc. 13.12). Jedyna archaiczna gałąź rozwojowa przetrwała do dziś w postaci reliktowej hatterii Sphenodon, której przodkowie w triasie mieli nawet istotny udział w ekosystemach. Hatteria ma wtórnie zamknięty łuk &lt;page nr=352&gt; otworów skroniowych, sprawia więc wrażenie znacznie bardziej pierwotne, niż jest w istocie. Choć stanowiące istotną część faun mezozoicznych, jaszczurki pozostały w nurcie ekologicznego oportunizmu. Bywały wśród nich i duże lądowe drapieżniki (waran Megalania z plejstocenu Australii ważył ponad tonę), jednak jako formy ewolucyjnie późne i nietypowe.<br>Gady naczelne Sztywna, choć