mankietów, czy szpilkę do krawata, ale nie było żadnych obaw, że przedmiot ten nie odnajdzie się nietknięty nazajutrz. Niestety, wszelkie złote epoki, poczynając od owej opiewanej przez Owidiusza, mają to do siebie, że szybko przechodzą do przeszłości. Złoty wiek ulicy Towarowej skończył się ponoć istnym pogromem dokonanym na jej wytwornych lupanarach przez żony nazbyt notorycznych bywalców tych przybytków. Pan M. opisał mi dantejskie sceny podczas których palmy i sprzęt różnoraki wyleciały z okien demolowanych apartamentów "sięgając bruku", jak w wierszu Norwida. Wkrótce potem, z rozporządzenia władz rosyjskich, domy publiczne zamknięto i wyjęto spod prawa. Se non e vero...<br> Przybytek przy ulicy