kwestionująca samą zasadność stawiania zarzutu kłamstwa lustracyjnego wobec tak lubianego przez społeczeństwo polityka. Wysokie poparcie dla obecnego prezydenta pełni w tej argumentacji taką samą rolę jak antykomunistyczna legenda w przypadku Wałęsy. Gdyby prowadzić to rozumowanie dalej, dochodzi się do wniosku, że pewne dowody może byłyby i wystarczające dla uznania kłamcą lustracyjnym adwokata z prowincji, ale są stanowczo za słabe w przypadku głowy państwa.<br>To niebezpieczna logika, bowiem prezydenta, i tak mocno wyposażonego w rozmaite przewagi nad zwykłym obywatelem, obowiązuje jednak całkowita równość wobec nawet kiepskiego prawa. I jeżeli, jak mówi nieoficjalnie jeden z sędziów Sądu Apelacyjnego, jego koledzy wiedzą przecież, w