na paszczy tego zwierzaka. Mimo zasugerowanej w ten sposób "ambiwalencji" podejścia do problemu, książka przypomina znany z dawniejszych czasów typ polityczno-propagandowych "podróży literackich", np. Wojciecha Żukrowskiego do Wietnamu, choć sądzę, że nawet Żukrowski już by dziś nie napisał błazeńskoekstatycznego zdania kończącego "Uśmiech": "Rewolucja istnieje. Musi istnieć, bo inaczej nie ma nadziei".<br> Sprawa "Szatańskich wersetów" wykazuje - niestety w przykrych okolicznościach - że słowa i sformułowania jeszcze tu i ówdzie w jakiś sposób przylegają do rzeczy i pociągają konsekwencje. Dla wyrosłego w atmosferze tzw. "represywnej tolerancji" (żargon radykalny) Zachodu Rushdiego musiało to być zaskoczeniem, zwłaszcza, że zagrożenie objawiło się nie od strony CIA, Intelligence