Lizbony po Helsinki, Moskwę i Ankarę. Udają się jedynie próby lokalne, na granicy dwóch lub trzech języków. Od dawna przydałaby się regionalna TV polsko-ukraińska w Przemyślu i Lwowie oraz polsko-niemiecko-czeska dajmy na to we Wrocławiu, Dreźnie i Hradec Kralowe. Wzorem może być niemiecko-francuski kanał Arte, który ma wprawdzie niezbyt wielką oglądalność, ale uchodzi za jeden z najbardziej kulturalnych i najambitniejszych programów w Europie.<br>Przy wszystkich pułapkach narodowych egoizmów początki europejskiej opinii publicznej już istnieją: dowodem nie tylko solidarność europejskich członków NATO wiosną 1999 przeciwko czystkom etnicznym w Kosowie oraz wspólna reakcja 14 państw UE wiosną 2000 na