ku toporowi. Liczył pewnie, że zamyślony i rozgadany Doron da mu dość czasu. Nie dał. Ostrze <orig>karoggi</> wbiło się w gardło mężczyzny. Jasna krew buchnęła z rany, fala pośmiertnych drgawek wstrząsnęła ciałem Penge Afry.<br>Magwer poczuł, że wracają mu siły. Podnosił się powoli, patrząc, jak Liść przyklęka nad Penge Afrą, macza palce w jego krwi i maże sobie czerwone smugi na czole, powiekach, nosie, ustach. Potem wstaje i spluwa na ciało wroga.<br>Obyczajowi stało się zadość. Wróżda została spełniona.<br>Bald Afra nie drgnął nawet. Patrzył na śmierć ojca tak samo, jak przedtem na walkę, jak gdyby jego myśli pochłaniało zupełnie coś innego