zawsze<br>mówili o miłości do sztuki, rozbudzonej pasji kolekcjonerskiej itd.<br>Rawski pierwszy przyznał publicznie: nie jestem kolekcjonerem ani<br>handlarzem, jestem finansistą z zimną kalkulacją inwestującym na rynku<br>sztuki. Przytoczę fragment jego felietonu z magazynu &#132;Antyki&#148;, albowiem<br>świetnie tłumaczy w nim swoje działania: &#132;Inwestor przypomina<br>maratończyka. Kupuje ťna magazynŤ i wyczekuje dalszego rozwoju<br>sytuacji. Kupuje obiekty dziś poniekąd nie doceniane, wierząc, że<br>ewolucja upodobań klienteli doprowadzi w przyszłości do ich aprecjacji.<br>Jeśli nie grozi mu zadyszka finansowa, to zakupione obiekty może<br>przechowywać latami. Upodabnia go to do kolekcjonera. O ile jednak<br>kolekcjoner przywiązuje się do zgromadzonych dzieł, o tyle