pędu. Wyznaczamy tę macierz z warunku, żeby równanie Diraca było współzmiennicze ze względu na transformację Lorentza, <br>&lt;gap&gt;<br>&lt;page nr=34&gt;<br>Można łatwo pokazać, że rozwiązaniem tego równania jest <br>&lt;gap&gt;<br>gdzie permutacje mają znak + lub- zależnie od tego, czy permutacja indeksów jest <br>parzysta, czy nieparzysta. <br>Zwróćmy uwagę na następującą własność pól spinorowych, która powoduje, że <br>nie mają one klasycznej interpretacji. Przy obrocie o kąt 2., powiedzmy wokół osi x, parametr .23 = 2. - klasycznie taki obrót oznacza powrót do sytuacji wyjściowej. <br>Podstawienie do (3.29) daje w działaniu na wektor rzeczywiście odwzorowanie tożsamościowe: <br>&lt;gap&gt;<br>Jednak ten sam obrót w działaniu na spinor odwzorowaniem tożsamościowym już nie <br>jest, gdyż zmienia