dnem, ostatnie krople zagrały na dnie kieliszka. Nagle położył papierosa na brzegu stolika i dłonią powiódł z wolna, czule po miłym kształcie, jakby pieścił zgrabną kobiecą nogę. Uśmiechnął się przepraszająco do przyjaciół i wstał. Dwie młode dziewczyny, siedzące w kącie sali, przyjęły ze śmiechem jego pierwsze słowa. To dla nich małpował.<br>- Idź, idź - Kolumb z uśmiechem zwolnił Jagiełłę od swego towarzystwa.<br>Szedł po wieczorniejącym mieście sam nie wiedząc dokąd. Co krok zastępował mu drogę kobiecy śmiech z ulicznych kawiarni, oczy zapalały się barwnymi błyskami neonów odbijających się w różnokolorowym lakierze samochodów ciągnących rzędami przez Pola Elizejskie: Udana przemytnicza wyprawa zamiast satysfakcji