usta.<br>- Sam wiesz, dlaczego. Gdybym miał pięć tysięcy, mógłbym kupić siostrze buty...<br>Janusz Kotowicz nie wytrzymał i poderwał się:<br>- To twoja sprawa! Co nas tutaj twoja siostra obchodzi? Marcin zwrócił się w jego stronę:<br> - Ale mnie obchodzi. Zresztą nie obawiaj się - dodał z akcentem goryczy - nie kupiłem siostrze butów. Nie mam pięciu tysięcy. - To trzeba było ukraść jak Kossecki.<br>- Spokój, chłopcy! - odezwał się Szretter. - To nie twoja sprawa. Janusz. Ja tu jestem od zwracania uwag.<br>Marcin podniósł się tymczasem i stanął na wprost Szrettera. Był bardzo blady, ręce mu się trzęsły.<br>- Przepraszam cię - powiedział, z trudem zapanowując nad krótkim oddechem. - Ale