Jak srebrne kłosy na ziemi...<br><br>Nie twój plon, głodna duszo, nie twój kłos, Noemi!<br>Zejdź z tych pól, pochyl głowę i nie patrz za siebie...&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="poem" sex="f"&gt;&lt;tit&gt;MARNOŚĆ TĘCZOWA&lt;/&gt;<br><br>Własny pokój był mi bańką mydlaną,<br>Z krzyżem okna po jednej stronie,<br>Z modrą szafą, złotym krzesłem po drugiej.<br>Własny pokój! Ach, ułuda marności<br>Wszelkiego dobytku i piękna!<br>Wiatr oto stuknął w okno i wzdrygnął się pokój,<br>Schron mój uroczy,<br>I własność tęczowa pękła,<br>Mydłem bryzgając mi w oczy.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="poem" sex="f"&gt;&lt;tit&gt;STARY OLEJNY OBRAZ&lt;/&gt;<br><br>Święty Sebastian:<br>Cel dla łuczników - pogan...<br>Czyli młodość ofiarna, niebiańsko wierząca<br>W hasło i slogan.<br><br>Święty Sebastian:<br>Strzała w młodzieńczym ramieniu -<br>Strzała