prasa i film zostały wykorzystane do nacjonalistycznych celów przez wszystkie walczące strony, gdyż było oczywiste, iż media te mają poważne możliwości wpływu na "masy" obywateli. <br>To wrażenie umocnił rozwój prasy partyjnej w Niemczech hitlerowskich i w Związku Radzieckim. Uznano tam bowiem, że masowy rozgłos nadawany wybranym treściom ułatwia sterowanie świadomością mas i może wpływać na stosunki międzynarodowe. Podstawą władzy duchowej państwa miał być narodowy system medialny docierający do większości obywateli, monopolizacja kontroli mediów oraz masowa publiczność, którą media skutecznie przyciągają, a która w konsekwencji podlega manipulacyjnym zamysłom ich dysponentów.<br>Socjologowie końca XIX i początku XX wieku dobrze zdawali sobie sprawę z