spełnienie wysokich wymagań dotyczących wentylacji i klimatyzacji pomieszczeń, w których można oceniać wrażenia progowe. Porównanie intensywności wyraźnego zapachu próbki i wzorca jest dla nie wyszkolonych uczestników pomiarów łatwiejsze od określenia chwili przekroczenia progu wyczuwalności.<br>Intensywność ocenia się z użyciem zestawu roztworów n-butanolu jako skali wzorców. Wynikiem pomiaru zespołowego jest mediana rozkładu co najmniej ośmiu wskazań klasy intensywności zapachu (wskazań wzorca lub przedziału między sąsiednimi wzorcami).<br>Obliczenia liczby jednostek zapachu wykonuje się, korzystając z prawa Webera-Fechnera wiążącego intensywność wrażeń zmysłowych z siłą bodźca. <br>&lt;gap reason="tab"&gt;<br>W odniesieniu do pomiarów stężenia odorantów może ono być wyrażone równaniami (patrz p. 3.3.1):<br>&lt;gap&gt;<br>Określenie