zepsutym zegarku. Chwilami zdawało mu się, że coś szeleści w zbożu, więc przystawał nagle i wstrzymywał oddech, a wówczas słyszał bicie swego olbrzymiego serca i wybuchowe pulsowanie krwi w skroniach - zdawało mu się, że jest czymś niesłychanie ważnym i że reszta wszechświata stanowi dlań tylko pewnego rodzaju dekorację - oto fizjologiczna megalomania, zbudowana na ciszy &lt;page nr=144&gt;.<br>Później z prawej strony szosy usłyszał rzegot wagonów kolejowych i gwizd parowozu, więc patrzył tam i złościł się, że nic nie widać - w wagonach powinno się świecić - pewnie pociąg był za jakimś wzgórzem albo drzewa lub domy go zasłaniały.<br>I nagle z całego serca zapragnął znaleźć się