się nad horyzontem po zachodzie Słońca, aż wreszcie pod koniec kwietnia nikną w jego promieniach. Pojawią się ponownie na początku sierpnia, by uprzedzić o nadejściu kolejnej jesieni (ów cykl przedstawiają rysunki na poprzednich stronach).<br>...i gwiazdy spadające<br>Nie we wszystkich astronomicznych "chwytach" starożytnej meteorologii da się odnaleźć źdźbło prawdy. Zjawisko meteorów, na przykład, wiązano naiwnie z nadciągającym wiatrem. Być może wyobrażano sobie, że silny wiatr potrafi strącać nawet gwiazdy. Świadczyłby o tym ustęp z Sielanek Teokryta:<br><br>&lt;gap&gt;<br><br>Według już bardziej astrologicznych niż meteorologicznych "przepisów", zamieszczonych w Czteroksięgu (Tetrabiblos) Klaudiusza Ptolemeusza, z kierunku, z którego spadła gwiazda, miał przybywać wiatr. Jeżeli na niebie